O μοντέρνος compact σχεδιασμός εμπνευσμένος από τα SUV του Ford Puma συνδυάζεται ιδανικά με την υβριδική τεχνολογία EcoBoost Hybrid, έχοντας παράλληλα κορυφαίους χώρους και πολλές έξυπνες λύσεις με σημείο αναφοράς το MegaBox. Η δε οδηγική του συμπεριφορά είναι συνώνυμη με το σπορ DNA της Ford. Τι πιο ιδανικό λοιπόν από το Puma για συντροφιά στις καλοκαιρινές μας διακοπές;
Όλα σε ένα!
Το Πήλιο δεν είναι ένα μέρος που μπορείς να το αναλύσεις όλο σε ένα μόνο άρθρο. Είναι ένας ιδανικός προορισμός για όλες τις εποχές του χρόνου. Υπάρχει για τον χειμώνα το χιονοδρομικό και τα Χάνια, για την άνοιξη και το φθινόπωρο όμορφα γραφικά χωρία όπως η Μακρινίτσα, η Πορταριά, η Τσαγκαράδα και άλλα λιγότερο διάσημα, όπως ο Άγιος Λαυρέντιος, οι Μηλιές και ο Κισσός. Για το καλοκαίρι έχει φυσικά εξαιρετικές παραλίες από την μεριά του Αιγαίου, που είναι από τις καλύτερες που μπορείς να βρεις σε όλη την ακτογραμμή από το Λαύριο μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Ειδικά για το δικό μου γούστο, που είμαι παιδί του Ιονίου, τα μικρά λευκά στρογγυλά βότσαλα και τα βαθιά νερά, είναι αυτό που αναγνωρίζω ως αυτό που λέμε «ωραία θάλασσα». Μου αρέσουν και οι αμμουδερές παραλίες, αλλά θα πρέπει να είναι κορυφαίες, όπως ο Σίμος στην Ελαφόνησο, οι κολυμπήθρες στην Πάρο, ο Μπάλος στα Χανιά της Κρήτης και η καλύτερη παραλία στην Ελλάδα, το Βουτούμι στους Αντίπαξους.
Επειδή εδώ όμως δεν είναι τουριστικός οδηγός, αλλά ιστοσελίδα με θέμα το αυτοκίνητο, από αυτές που μπορείς να πας οδικώς και να το ευχαριστηθείς μάλιστα, οι παραλίες του Πηλίου βρίσκονται στην κορυφή. Δεν είναι κοντά στην Αθήνα, αλλά κοντά στην Αθήνα δεν πας για διακοπές, ούτε για μπάνιο... για λασπόλουτρο μπορεί, αλλά όχι μπάνιο. Το Πήλιο είναι επίσης το καλύτερο μέρος που θα μπορούσες να έχεις ένα εξοχικό, μιας και είναι ιδανικό για όλες τις εποχές και τα συνδυάζει όλα. Είναι μεν 350 χιλιόμετρα μακριά, αλλά είναι μέρος κυριολεκτικά 2 σε 1, αφού το χιονοδρομικό κέντρο είναι στα 15 χιλιόμετρα από την παραλία του Αγίου Ιωάννη και του Παπά νερό, που σημαίνει πως αν έχεις ένα σπίτι στον Κισσό ή στο Μούρεσι, που είναι περίπου στην μέση, σε 10 λεπτά από το σπίτι θα έχεις από την μια παραλία και από την άλλη πίστα για σκι, κάτι που δεν γίνεται σε κανένα άλλο μέρος στην Ελλάδα και πιθανότατα σε όλο τον κόσμο. Είναι ένα μέρος «μπαλαντέρ» όπως το Ford Puma ST-Line που είχαμε μαζί μας σε αυτό το οδοιπορικό είναι ένα αυτοκίνητο «μπαλαντέρ». Μα θα μου πείτε, έτσι δεν είναι όλα τα B-SUV; Περίπου, μόνο που δεν μου έρχεται κάποιο άλλο στο μυαλό που να τα συνδυάζει όλα με τόσο καλό τρόπο. Ας αρχίσουμε με το ότι είναι πανέμορφο, ίσως το ομορφότερο μαζί με το Renault Captur και το DS 3 Crossback. Είναι πολύ άνετο και ευκολοδήγητο μέσα στην πόλη, εξαιρετικά σταθερό στην εθνική, αρκούντως γρήγορο για να ταξιδεύει άνετα και να προσπερνάει, έχει καλούς χώρους και μεγάλο χώρο αποσκευών, και τέλος το σημαντικότερο... είναι διασκεδαστικό στις αμέτρητες στροφές του Πηλίου.
Το διαμάντι της Ford
Το Ford Puma είναι ένα SUV που δεν συμπεριφέρεται σαν SUV. Από όλα αυτά τα αυτοκίνητα που βασίζονται στο πάτωμα του αντίστοιχου μοντέλου του B-segment αυτό εδώ είναι το πιο κοντινό στο χαμηλό αδερφάκι του, το Ford Fiesta. Είναι σχεδόν το ίδιο σε συμπεριφορά με το Fiesta, το οποίο με την σειρά του είναι το καλύτερο της κατηγορίας, άρα που καταλήγουμε... πως και το Puma έχει την καλύτερη οδηγική συμπεριφορά από όλα τα αυτοκίνητα της κατηγορίας του. Επίσης είναι το πρώτο αυτοκίνητο που κάνω την διαδρομή Χάνια - Κισσός και δεν κουράστηκαν και δεν μύρισαν τα φρένα του. Όχι φυσικά γιατί φοράει αγωνιστικά τακάκια, αλλά γιατί είναι ελαφρύ, με μεγάλους δίσκους και μάλλον επειδή δεν τα πατούσα τόσο συχνά, κάτι που δείχνει την εμπιστοσύνη που εμπνέει το μικρό SUV της Ford στις στροφές.
«Το βουνό των κενταύρων»
Σύμφωνα με τη μυθολογία, στο Πήλιο ζούσαν οι Κένταυροι και ο σοφός Κένταυρος Χείρωνας, κοντά στον οποίο μαθήτευσαν ο Αχιλλέας και ο Ασκληπιός που διδάχθηκε την ιατρική καθιερώνοντας μάλιστα το φίδι ως σύμβολό της. Ανεβαίνοντας από τον Βόλο προς το Πήλιο, θα συναντήσετε την Πορταριά και τη Μακρινίτσα, ένα από τα ομορφότερα χωριά στην Ελλάδα, που μέσα στους δρόμους της δεν μπαίνουν αυτοκίνητα. Τα αρχοντικά σπίτια, οι πέτρινες κρήνες και καλντερίμια, οι παραδοσιακοί ξενώνες και τα καταστήματα με τοπικά προϊόντα θα σας εντυπωσιάσουν. Με θέα στον Βόλο και τον Παγασητικό κόλπο αυτά τα χωριά με την πηλιορείτικη αρχιτεκτονική θα σας ταξιδέψουν σε μια άλλη εποχή. Πιο πάνω, το χιονοδρομικό κέντρο στη θέση Αγριόλευκες, στα 1.470m διαθέτει τέσσερις πίστες και μία για αρχάριους, συνολικού μήκους 7km, ένα καταφύγιο, καταστήματα, σχολή εκμάθησης σκι και φυσικά την θέα στο Αιγαίο. Από εκεί και μετά κατηφορίζουμε στο ανατολικό Πήλιο όπου θα βρούμε την Τσαγκαράδα, το Μούρεσι, τον Κισσό και την Ζαγορά. Στην βόρεια μεριά υπάρχουν οι Γλαφυρές, η Κερασιά, το Βένετο και το Κεραμίδι, ενώ νότια είναι οι Μηλιές και το Τρίκερι.
Επιλογή
Το Πήλιο έχει τόσα όμορφα μέρη, που είναι αδύνατον να τα επισκεφτείς όλα σε διάστημα μίας εβδομάδας. Προσωπικά έχω επισκεφτεί το Πήλιο περισσότερες από 20 φορές και από τα μέρη αυτά έχω ξεχωρίσει ορισμένα, ως προσωπική προτίμηση, κάτι που σημαίνει πως σε εσάς κάποια μπορεί να αρέσουν πιο πολύ από κάποια άλλα, τα εξής μέρη είναι προτεινόμενα για τα δικά μου ενδιαφέροντα, που είναι η οδήγηση το καλό φαγητό και η θάλασσα. Σκι δεν ξέρω και πεζοπορία σε μονοπάτια και πηγές δεν κάνω. Όχι πως δεν μου αρέσει η εκπληκτική φύση του Πηλίου, απλά με τα πόδια δεν πάω ούτε στο περίπτερο. Αν απολαμβάνετε το περπάτημα σε πυκνό δίκτυο μονοπατιών και καλντεριμιών υπάρχουν πολλές επιλογές: Μηλιές-Τσαγκαράδα, Τσαγκαράδα-Νταμούχαρη-Αϊ-Γιάννης, Κισσός-Μούρεσι, Χάνια-Κισσός, Πορταριά-Χάνια, Νταμούχαρη-Φακίστρα. Οι ήπιες πλαγιές κάνουν το Πήλιο ιδιαίτερα αγαπητό στους πεζοπόρους και τους αρχάριους ορειβάτες, που θα βρουν εδώ δύο ορειβατικά καταφύγια, στις Αγριόλευκες και στον Άγιο Γεώργιο Ζαγοράς.
Μία εμπειρία που πρέπει σίγουρα να βιώσετε είναι η διαδρομή με το γραφικό τρενάκι στις Μηλιές που ξαναπαίρνει το δρόμο για Άνω Λεχώνια. Μια διαδρομή μαγευτική, που περνά ανάμεσα από δέντρα, δάση και πάνω από 12 γέφυρες, όλα, σημεία που αξίζει να δείτε.
Όσο αφορά το βούτυρο στο ψωμί του Ford Puma, την απόλαυση δηλαδή του οδηγού, οι αλλεπάλληλες στροφές του Πηλίου, ιδιαίτερα όταν δεν έχει κίνηση είναι σαν να οδηγάς μικρό hot-hatch. Το τιμόνι του εξαιρετικά άμεσο και ακριβές, το πλαίσιο συμπεριφέρεται σχεδόν αστραπιαία και απορείς πως οι μηχανικοί της Ford άφησαν χώρο στο στήσιμο για να μας δώσουν το σκληροπυρηνικό Puma ST.
Θέλει όμως και προσοχή κυρίως το χειμώνα, που μπορεί να είναι «ανήλια» και να κρύβεται υγρασία στο δρόμο (ή ακόμα και πάγος), αλλά σε γενικές γραμμές οι διαδρομές στο στροφιλίκι του Πηλίου είναι απόλαυση. Δεν γίνεται τυχαία εκεί η ανάβαση της Πορταριάς, ούτε το Rally Κένταυρος. Αγαπημένα σημεία, οι δύο αναβάσεις, αυτή από τον Βόλο προς την Πορταριά με φαρδύ δρόμο και φρέσκια από φέτος άσφαλτο και η άλλη από την πίσω μεριά, από τον Κισσό μέχρι τα Χάνια, επίσης με καινούρια άσφαλτο και επαρκές πλάτος.
Πάμε στην δεύτερη μεγάλη αγάπη μας που είναι το φαγητό. Εδώ μιλάμε για την γαστρονομική πρωτεύουσα της Ευρώπης, ειδικά αν σου αρέσουν τα ψάρια και τα θαλασσινά. Από τα ξακουστά τσιπουράδικα, που πληρώνεις μόνο το τσίπουρο και οι μεζέδες ακολουθούν χωρίς να τους παραγγείλεις, όπου με κάθε 25ml έρχεται από ένα ή δύο πιάτα και όσο ανεβαίνεις level, οι μεζέδες γίνονται όλο και πιο εκλεκτοί, φτάνοντας σε πιάτα που αν δεν γνωρίζεις το «σύστημα» αρχίζεις και κοιτάς το πορτοφόλι σου για να μην γίνεις ρεζίλι. Στο τέλος ο λογαριασμός είναι γύρω στο 1/3 από αυτό που νόμιζες πως θα πληρώσεις.
Χαρακτηριστικά, μια φορά είχε πάει ένας φίλος μου από την Αθήνα (που δεν γνώριζε πως έχει το πράγμα εκεί), να πληρώσει και όταν γύρισε με κοιτούσε σαν χάνος. Πόσα έδωσες του λέω, 50 ευρώ λέει, κάνει μια παύση κοιτάζοντας ξανά το τραπέζι και συνεχίζει, στην Αθήνα 50 ευρώ κάνει αυτό το ψάρι, δείχνοντας ένα ψητό λαβράκι που είχαμε φάει με το ζόρι το μισό γιατί δεν πήγαινε άλλο, μετά από 16 πιάτα σε 4 άτομα. Αυτό μάλιστα δεν έγινε στον Βόλο, αλλά στο καλύτερο τσιπουράδικο του Πηλίου, το «Με Μόστρα» στην πλατεία της Πορταριάς. Το καλό με αυτό το τσιπουράδικο, είναι πως ακόμα κι αν έχεις ξαναπάει, πάντα σου επιφυλάσσει εκπλήξεις, γιατί δεν έχει σταθερό μενού, αλλά κάθε μέρα έχει ότι έβγαλαν οι βάρκες. Πάντα φρέσκα όλα του θαλασσινά και οι υπόλοιποι μεζέδες, εξίσου εξαιρετικοί.
Beach Love
Τέλος ας πάμε και στις παραλίες. Το Πήλιο έχει πολλές, πάρα πολλές και από την μεριά του Αιγαίου, αλλά και από την μεριά του Παγασητικού κόλπου. Από την μεριά του Παγασητικού, αξίζει να πας μόνο αν έχει έντονο καιρό και κύμα (υπάρχει live camera στον Άγιο Ιωάννη που μπορείς να τσεκάρεις πριν ξεκινήσεις) ή αν έχεις μικρά παιδιά που δεν θέλεις να τα αφήσεις μόνα τους στη έξω μεριά, όπου οι θάλασσες είναι όλες βαθιές. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, στην μεριά του Παγασητικού δεν υπάρχει λόγος να πας. Οι τρεις καλύτερες παραλίες (κατά την γνώμη μου πάντα), είναι οι Άγιοι Σαράντα στο Χορευτό, όπου έχει και το “Monk” (πρώην Mamba για τους παλιούς), το καλύτερο beach bar που έχω δει, χτισμένο από ξύλο πάνω σε βράχο, με δυνατή μουσική, εξαιρετικά ποτά και φαγητά, και λόγω της δύσκολης πρόσβασης, επειδή είναι στην άκρη της παραλίας, έχει και καλό κόσμο. Δεν έχει δηλαδή, γιαγιάδες με κεφτεδάκια, νήπια να κλαίνε και να πετάνε πέτρες κ.λπ. Αντιθέτως, έχει νεολαία και διασκέδαση, σε συνδυασμό με την κορυφαία σε μορφολογία κατάλευκη παραλία από βοτσαλάκια.
Παρόμοια σε όλα και δεύτερη στην κατάταξή μου, είναι ο Μυλοπόταμος κάτω από την Τσαγκαράδα, που είναι διπλή παραλία, οργανωμένη κατά τα 2/3 και κρυμμένο πίσω από μια τρύπα στον βράχο το άλλο 1/3 που σε μεγάλο μέρος της ημέρας έχει και φυσική σκιά. Τρίτη είναι η Λαμπινού που είναι πιο απόμερη και με ωραίο ταβερνάκι από πάνω, αλλά δεν πρέπει να παραλείψω την Νταμούχαρη με την τρομερή φυσική ομορφιά (εκεί γυρίστηκε το Mama Mia) και το εκπληκτικό παραθαλάσσιο χωριουδάκι, τον μικροσκοπικό κόλπο της Φακίστρας που μοιάζει να βγήκε από καρτ-ποστάλ, αλλά και την παραλία του Παπά νερό στον Άγιο Ιωάννη που έχει από πάνω πεζόδρομο με μαγαζιά.
Δεν έχω περιγράψει ούτε το 1/4... πραγματικά, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσω. Σας είπα όμως αυτά που θα πήγαινα και θα έκανα εγώ, αν είχα μόνο μια εβδομάδα στο Πήλιο. Και το Ford Puma.. τι βολικό και all around αυτοκίνητο που είναι! Μας πήγε, μας έφερε 3 άτομα με γεμάτο πορτ-μπαγκάζ, δεν μας κούρασε ποτέ, η κατανάλωση του ήταν ιδιαίτερα χαμηλή ακόμα και για το δικό μου βαρύ πόδι (οι ομοιοπαθείς υπολογίστε περίπου 7,5lt/100km) και πάντα έβρισκε ένα τρόπο να σχηματίζει ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου στο έντονο στροφιλίκι του Πηλίου, παρά τα σποραδικά στραβοκοιτάγματα της συζύγου...
Κλείνοντας, σημειώστε πως χάρη στο Ford Value, μπορείτε να κάνετε δικό σας ένα Ford Puma, με κλείσιμο παραγγελίας τώρα, με προστασία τιμής και προνομιακό επιτόκιο από 1,99%, με το πρόγραμμα να είναι διαθέσιμο μέσω του Επίσημου Δικτύου της Ford.
