Έχοντας οδηγήσει τόσο το απλό Civic με τον 1.0lt κινητήρα όσο και με τον 1.5lt, ήμουν σίγουρος ότι το πλαίσιο αυτό είχε πολλά περιθώρια να δεχτεί δύναμη. Όσο προετοιμασμένος όμως κι αν ήμουν, όσες δοκιμές και να είδα σε διάφορα video, έμεινα έκπληκτος όταν το οδήγησα. Το στήσιμο του αυτοκινήτου είναι πραγματικά εξωπραγματικό. Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι ένα προσθιοκίνητο στρίβει με τέτοιο τρόπο, που κάνει περιττή την τετρακίνηση! Πλησιάζει η στροφή, κατεβάζεις σχέση, κρατάς τον κινητήρα στις μεσαίες στροφές, στρίβεις τιμόνι και διαπιστώνεις ότι μπορούσες να στρίψεις με 20 ή 30 παραπάνω km/h. Το Type R παίζει μαζί σου, εκεί που νομίζεις αρχικά ότι πας γρήγορα, αυτό σου φωνάζει πάτα και άλλο, έχω περιθώρια ακόμα!

The turbo era
Γιατί η Honda δεν έβγαλε νωρίτερα turbo κινητήρες στην ευρωπαϊκή αγορά? Ο δίλιτρος κινητήρας είναι απλά απίστευτος. Σε παραξενεύει αρχικά το γεγονός ότι δεν ανεβάζει πάνω από τις 7.000rpm, πράγμα συνηθισμένο για έναν Honda κινητήρα, όμως είναι γραμμικός, άκρως αποδοτικός και δεν μένει ποτέ από δύναμη. Τουρμπίζει από τις 3.000rpm στις 5.800rpm, έχει ένα έντονο σκαλοπάτι ισχύος και φτάνεις γρήγορα τον κόφτη στις 7.000rpm. Θα ήθελες άλλες 500rpm ακόμα, αφού νιώθεις ότι το μοτέρ έχει άλογα να βγάλει εκεί ψηλά. Σκεφτείτε όμως ότι ο κινητήρας είναι εναρμονισμένος με το Euro 6, οπότε μπορείτε να καταλάβετε ότι έχει πολλά περιθώρια ακόμα.

Εκκεντρικό!
Η αισθητική είναι κάτι αμφιλεγόμενο. Η άκρως επιθετική και εκκεντρική εμφάνιση του νέου Type R έχει προκαλέσει μία θύελλα αντιδράσεων στα social media, σε άλλους αρέσει, σε άλλους φαίνεται υπερβολική. Το σίγουρο είναι ότι οδηγώντας το, πρώτη φορά είδα να με τραβάνε τόσες φωτογραφίες και video στο δρόμο! Μέχρι και παρκαρισμένο κάτω από το σπίτι μου το είδα σε ένα group. Απ’ όπου κι αν περάσει, τραβάει τα βλέμματα. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή, παρατηρώντας τις φωτογραφίες, μου είχε φανεί κάπως υπερβολικό. Με χάλαγε λίγο το ότι φαινόταν κάπως μακρόστενο από το πλάι, αλλά, όταν το είδα από κοντά, άλλαξα τελείως άποψη. Μου άρεσε υπερβολικά, σε σημείο που δεν θα είχα κανένα θέμα να αποτελεί το καθημερινό μου αυτοκίνητο. Αντίστοιχα εκκεντρικό όσο και όμορφο είναι το εσωτερικό, με δύο τρομερά -σε στήριξη- bucket καθίσματα, κόκκινες ραφές στις επενδύσεις και διάφορα άλλα που δένουν όμορφα σαν σύνολο. Αρκετά όμως με τις περιγραφές της εμφάνισης, έχουμε μπροστά μας έναν κόκκινο διακόπτη, που ξυπνάει τον κινητήρα και δεξιά από τον ακριβέστατο σε αίσθηση επιλογέα έχουμε ένα διακόπτη τριών θέσεων. Από εκεί διαλέγουμε τρία διαφορετικά στυλ οδήγησης. Το Comfort, στο οποίο το αυτοκίνητο είναι μαλακό και άνετο, επιτρέποντάς σου να ταξιδέψεις και να κινηθείς χαλαρά, το Sport, κατά το οποίο το τιμόνι γίνεται πιο άμεσο, ο κινητήρας αλλάζει χαρτογράφηση, το γκάζι γίνεται πιο άμεσο και η ανάρτηση σκληραίνει και τέλος το R+, κατά το οποίο τόσο το τιμόνι, η ανάρτηση, όσο και ο κινητήρας έχουν πολύ πιο άμεση απόκριση. Δύσκολα το χέρι επιλέγει την πρώτη θέση…

Sport και R+
Είναι από τις ελάχιστες φορές που οδηγώ ένα αυτοκίνητο που δεν μπορώ να βρω κάτι αρνητικό. Είναι από τις ελάχιστες φορές που οδηγώ ένα αυτοκίνητο και δεν θέλω να σταματήσω να το οδηγώ. Το Type R είναι ένα φοβερό σύνολο που μπορεί να κάνει τα πάντα. Και να τα κάνει καλά! Είναι τόσο καλοστημένο και τόσο άμεσο στις αντιδράσεις του, που αυτόματα κατατάσσεται στην κορυφή των FWD αυτοκινήτων. Τα περιθώρια πρόσφυσης από τα ειδικά εξελιγμένα Continental 245/30 R20 είναι πραγματικά αστείρευτα και δύσκολα θα το φέρεις σε περίεργη γωνία πάνω στη στροφή όσο και να προσπαθείς, η ουρά πατάει γερά κάτω και ακολουθεί την τροχιά της στροφής. Το μπλοκέ διαφορικό λειτουργεί άψογα και το νιώθεις να σου τραβάει το τιμόνι στο εσωτερικό της στροφής και παράλληλα θα ήθελες να είχες στρίψει με περισσότερα χιλιόμετρα, γιατί απλά το αυτοκίνητο μπορεί. Ναι, υπάρχει torque steer, αλλά είναι πρακτικά ανεπαίσθητο…

Στον ανταγωνισμό
Με μία γρήγορη σκέψη, τρία αυτοκίνητα μου έρχονται στο μυαλό που παίζουν στην ίδια κατηγορία με το Type R, το ένα είναι το τετρακίνητο Ford Focus RS, που παίζουν στην ίδια περίπου τιμή, το επόμενο είναι το ακριβότερο επίσης AWD Mercedes A45 AMG και το τρίτο είναι το αρκετά οικονομικότερο Seat Leon Cupra 300. Ίσως σε απόλυτους χρόνους το Focus να έχει ένα πλεονέκτημα λόγω της τετρακίνησης. Σου επιτρέπει να το στρίψεις χρησιμοποιώντας και την ουρά, από την στιγμή που στο Civic στρίβεις αποκλειστικά και μόνο με το τιμόνι. Από την άλλη, όμως, νιώθεις περισσότερη εμπιστοσύνη με το Civic στρίβοντάς το, αφού ξέρεις πως ό,τι και να κάνεις, η ουρά θα μείνει καρφωμένη στην τροχιά της. Το Α45 θα μείνει αναγκαστικά πίσω να παρακολουθεί το Type R, όχι επειδή δεν είναι ικανό ή αποτελεσματικό, αλλά επειδή το σύνολο είναι λιγότερο ενθουσιώδες και δεν σε εξιτάρει να το κυνηγήσεις εξίσου πολύ. Ο μικρός -λόγω τιμής- της παρέας, το Leon Cupra 300, έχει το πλεονέκτημα της εξωφρενικής τιμής, του κινητήρα που παίρνει με τα ψέματα +100Ps και της ομοιογένειας του συνόλου, αλλά δεν είναι τόσο συμμετοχικό όσο το νέο Type R. Του λείπει λίγο από το σκληροπυρηνικό στήσιμο που η Honda έχει προσδώσει τόσο απλόχερα στο κορυφαίο Civic. Υπάρχουν βέβαια και οι Γάλλοι στο παιχνίδι με το νέο και πολλά υποσχόμενο Renault Megan RS, το οποίο όμως ακόμα δεν έχει κυκλοφορήσει. Αναλογιζόμενοι όλα τα παραπάνω και με το χέρι στην καρδιά επιλέγουμε το Civic Type R ως το νέο βασιλιά των προσθιοκίνητων hot-hatch. Είναι ένα μοναδικό αυτοκίνητο.

Κάτι αρνητικό?
Το μόνο που με πείραξε λίγο ήταν ο αδιάφορος ήχος του. Είτε έχεις ανοιχτό παράθυρο είτε είσαι στο R+, όπου και ανοίγει το κλαπέτο για τη μεσαία απόληξη της εξάτμισης, ο ήχος δεν είναι κάτι που θα σε ενθουσιάσει. Αν άλλαζα κάτι, θα ήταν να βάλω ένα βελτιωτικό τελικό καζανάκι και θα ανέβαζα 500 στροφές παραπάνω τον κόφτη. Οποιαδήποτε άλλη βελτίωση θα οδηγούσε το αυτοκίνητο στο να χάσει το δυναμικό και άκρως στριφτερό του χαρακτήρα. Σίγουρα ο κινητήρας έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και σίγουρα θα δούμε εξαιρετικά αποτελέσματα στο μέλλον. Προσωπικά, δεν θα άλλαζα το παραμικρό. Εκτός βέβαια από τα δύο πραγματάκια που είπα…

ΤΙΜΗ ΒΑΣΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: €49.740

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΣΚΟΥΤΗΣ