Αλήθεια;
Φυσικά και είναι αλήθεια και μάλιστα μπορώ να το αποδείξω. Δεν υπάρχει άλλο αυτοκίνητο με αυτούς τους χώρους, αυτή την εμφάνιση, αυτή την ιπποδύναμη, κιβώτιο, κράτημα, φρένα, οδική συμπεριφορά και την ποιότητα της GiuliaVeloce σε αυτά τα χρήματα. Αν κοιτάξεις προς Γερμανία μεριά, θα χρειαστείς άλλα 15-20.000 ευρώ, μιας και 50 κάνουν τα αντίστοιχα Audi, BMW, Mercedes, με περίπου 100 άλογα κάτω από την Veloce. Για Ιαπωνία μεριά δεν έχει νόημα να κοιτάμε καν… H Giulia Veloceείναι ένα αυτοκίνητο που πραγματικά παίζει μπάλα μόνο του και μπορεί να συγκριθεί μόνο με πιο σπορ κατασκευές που υστερούν όμως απέναντί του σε όλους τους υπόλοιπους τομείς. Για παράδειγμα, τις μέρες που το είχαμε στην κατοχή μας, έτυχε να συναντήσουμε σε ορεινή διαδρομή ολοκαίνουριο hot-hatch παρόμοιας τιμής, το οποίο πήγαινε με την ταυτότητα στα δόντια και η μεγάλη κυρία το ακολουθούσε με ένα χέρι. Μάλιστα, σε σημεία με αναπηδήσεις, τους έβλεπα να χορεύουν κι εγώ αν είχα στην ποτηροθήκη καφέ χωρίς καπάκι, δεν θα χυνόταν. Το θέμα με αυτό το αυτοκίνητο δεν είναι ότι είναι άνετο και γρήγορο στον ανοιχτό δρόμο, όπως άλλωστε τα περισσότερα με αυτό το μέγεθος και με αυτήν την ιπποδύναμη, αλλά ότι τα καταφέρνει το ίδιο και σε ορεινές κλειστές διαδρομές, με το στήσιμο και το ατελείωτο κράτημά του. Πολύ σπάνια εντυπωσιάζομαι από κάποιο καινούριο αυτοκίνητο και αυτό είναι ένα από αυτά. Είναι ένα Focus RS με πολυτέλεια, χώρους, άνεση και ραφινάρισμα.

Άργησαν, αλλά το βρήκαν
Μπορεί οι γείτονές μας, οι Ιταλοί, να έκαναν αρκετά χρονάκια να βγάλουν τέτοιο αυτοκίνητο, αλλά η Giulia είναι μία τρανταχτή απόδειξη ότι όταν θέλουν, μπορούν. Η αλήθεια είναι ότι πριν παρουσιαστεί, με όλη τη φημολογία και τους Alfisti που έλεγαν ότι θα βγει να κοντράρει στα ίσα τα BMW και τα γνωστά αυτά που λένε πάντα, ξεκαρδιζόμουν στο γέλιο. Έλεγα ότι μάλλον είναι πολύ αργά για να τους πιάσεις πλέον τους Γερμανούς και ότι έχουν ξεφύγει μία δεκαετία μπροστά. Δεν ήταν έτσι όμως τελικά και αυτό το αυτοκίνητο οδηγικά είναι καλύτερο από την 3-series. Φυσικά είναι καλύτερο και από την C-class και το Α4. Το κιβώτιο, ίδιο με αυτό που έχει και η BMW στα μοντέλα της, είναι ίσως το καλύτερο αυτόματο κιβώτιο που έχει κατασκευαστεί ποτέ και δεν είναι άλλο από το οχτατάχυτο με torqueconverter της ZF, το οποίο δεν έχει να ζηλέψει σχεδόν τίποτε σε ταχύτητα αλλαγών από τα διπλού συμπλέκτη και θα είναι σίγουρα πιο ανθεκτικό και αξιόπιστο λόγω της μη χρήσης υλικών τριβής. Αν είχε κατασκευαστεί αυτό το κιβώτιο πριν μερικά χρόνια, πολύ πιθανόν σήμερα να μην ήταν τόσο διαδεδομένα τα διπλού συμπλέκτη. Η Alfa Romeo μάλιστα το έχει απογειώσει με τη ρύθμιση DNA, όπου οι αλλαγές γίνονται αστραπιαία ακόμα και από τα paddles πίσω από το τιμόνι, τα οποία μάλιστα θυμίζουν Ferrari όντας αλουμινένια και κυρίως σταθερά στην κολώνα! Όπως πρέπει δηλαδή και όχι να τα κυνηγάς γύρω-γύρω όταν στρίβεις να δεις που πήγε το συν και το πλην.
Ο δίλιτρος, πλήρως αλουμινένιος, MultiAir είναι δυνατός (280Ps) και με άφθονη ροπή (41kgm) τα καταφέρνει θαυμάσια στον τομέα των επιδόσεων, αλλά λόγω και του αυξημένου βάρους της Ιταλίδας, είναι και λίγο «φαγανός», με τη μέση κατανάλωση να παίζει στα 11-12lt/100km. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι ακόμα και όταν δεν την κυνηγούσαμε για να ανακαλύψουμε τις χάρες της, δεν την πηγαίναμε και αργά, οπότε σίγουρα θα μπορούσε να είναι και μικρότερη αυτή η τιμή, αλλά δείξτε λίγο κατανόηση... είναι δυνατόν να έχεις αυτό το αυτοκίνητο για λίγες μέρες και να πηγαίνεις σαν γιαγιά για να δεις πόσο καίει? Το πλαίσιο του είναι λες και το έχουν κατασκευάσει από ένα κομμάτι μάρμαρο και παραμένει ακλόνητο σε όποια κατάσταση κι αν είναι ο δρόμος, τον οποίο τον σιδερώνει στην κυριολεξία και το κάνει όχι λόγω μαλακής ανάρτησης και υψηλού προφίλ ελαστικών, αλλά λόγω φανταστικής γεωμετρίας, αναρτήσεων και ακαμψίας του πλαισίου. Τα διπλά ψαλίδια εμπρός και οι πολλαπλοί σύνδεσμοι πίσω με αλουμινένιους βραχίονες κάνουν θαύματα. Τελικά η φήμη ότι αυτό το αυτοκίνητο κατασκευάστηκε αρχικά ως QV και μετά το ίδιο πλαίσιο το πήραν και του φόρεσαν μικρότερους κινητήρες δεν πρέπει να απέχει και πολύ από την αλήθεια. Σου δίνει την εντύπωση ότι και άλλα τόσα άλογα να είχε, δεν θα άλλαζε τίποτα. Η πρόσφυση είναι ανεξάντλητη για αυτοκίνητο με 280Ps και εδώ έχουμε και το παράδοξο του ESP που αποτελεί -κατά τη γνώμη μου- και το μοναδικό ουσιαστικό μειονέκτημα αυτού του αυτοκινήτου. Σε ένα αμάξι που δεν έχεις καμία πιθανότητα να το βγάλεις από το δρόμο, αν δεν είσαι εντελώς πίθηκος, που έχει αυτό το πλαίσιο και αυτό το ζύγισμα, που έχει αυτό το κράτημα και αυτήν την ισορροπία, γιατί έβαλες το πιο τσαμπουκαλεμένο ESP που έχω δει στη ζωή μου, βρε συ Luigi? Γιατί δεν αφήνεις αυτό το μοναδικό πλαίσιο και αυτήν την εξαιρετική τετρακίνηση να γυρίσει λίγο και να πλασαριστεί πάνω από 2 μοίρες? Τέτοια κλωτσιά στον κουβά με το γάλα δεν έχω ξαναδεί. Να απενεργοποιείται πλήρως το ESP σε αυτοκίνητα πόλης με 100 άλογα και στην Giulia όχι. Το αυτοκίνητο έχει άπειρο κράτημα, στρίβει με απίστευτα χιλιόμετρα, αλλά αν προσπαθήσεις να παίξεις λίγο μαζί του, έρχεται ο μπαμπούλας, το ESP, και σου ρίχνει σφαλιάρα στο σβέρκο! Το σύστημα τετρακίνησης Q4 κάνει χρήση ενός πολύδισκου συμπλέκτη, ο οποίος ελέγχεται από την κεντρική μονάδα ηλεκτρονικά και μόλις ανιχνευτεί διαφορά ταχύτητας των πίσω τροχών από τους εμπρός, τότε κλειδώνει για να μεταφέρει ροπή και στους εμπρός τροχούς. Το σύστημα δεν επιτρέπει μεγαλύτερη του 2,5% διαφορά ταχύτητας μεταξύ των αξόνων, αξιοποιεί πληροφορίες από διάφορους αισθητήρες του αυτοκινήτου και συνολικά η τετρακίνηση ζυγίζει λίγο κάτω από 60kg, κάτι που σημαίνει ότι τη διαφορά σε βάρος από το πισωκίνητο την κερδίζεις σε χρόνους από την περισσότερη πρόσφυση εύκολα. Φυσικά, όταν η πρόσφυση είναι επαρκής, η κίνηση μεταφέρεται μόνο στους πίσω τροχούς για να μην υπάρχουν απώλειες χωρίς λόγο. 

Κατά τα άλλα
Πέρα από ωραίο μοτέρ, ανάρτηση και πλαίσιο ποίημα, η Giulia Veloce έχει άνετο σαλόνι, πολύ καλή ποιότητα υλικών, όλες τις σύγχρονες ευκολίες στη μεγάλη οθόνη 8,8in και στην ασφάλεια έχει πάρει 98% στην προστασία επιβατών, έτσι για την κακιά την ώρα που έρθει κάποιος και πέσει επάνω σου, γιατί, αν καταφέρεις να το τρακάρεις αυτό το αυτοκίνητο μόνος σου, θα βγει χεράκι από το ταμπλό και θα σου δώσει Oscar. Τέλος, να μην ξεχάσουμε να πούμε για το τιμόνι της, που είναι εκπληκτικό σε αίσθηση και ακρίβεια, χωρίς να είναι επιτηδευμένα βαρύ, μία μόδα που την έχουν ξεκινήσει πολλοί κατασκευαστές νομίζοντας ότι κάποιον θα ξεγελάσουν και τελικά το τιμόνι τους θυμίζει τιμονιέρα του playstation που προσπαθεί να το φέρει στην ευθεία με μοτεράκι. Σε αυτό φυσικά, όπως και στο γενικότερο ζύγισμα του αυτοκινήτου, βοηθάει το γεγονός ότι ο κινητήρας είναι ελαφρύς και τοποθετημένος πίσω από τους εμπρόσθιους τροχούς, όπως στα σπορ αυτοκίνητα, κάτι όμως που έχει ένα περίεργο εργονομικό αντίκτυπο. Είναι πολύ μικρές οι μπροστινές πόρτες, σε σημείο που οι ψηλοί οδηγοί αναγκάζονται να έχουν αρκετά πίσω το κάθισμα και να δυσκολεύονται να μπουν στο αυτοκίνητο λόγω της μεσαίας κολώνας που είναι στην ίδια ευθεία με το κάθισμα. Τα φρένα, και αυτά στο ύψος των περιστάσεων και σε απόδοση και σε αντοχή. Γενικά, πρόκειται, όπως είπαμε και στην αρχή, για ένα αυτοκίνητο που δεν έχει αυτή τη στιγμή αντίπαλο και θα χαρούμε πάρα πολύ αν αποκτήσει κάποιον στο μέλλον. Πού ξέρεις, η 3άρα της BMW έχει γεράσει και όπου να’ ναι θα βγει η καινούρια. Σε μεγάλους μπελάδες θα τους έχει βάλει τώρα η Alfa Romeo, καλά τους είχε συνηθίσει στα εύκολα τόσα χρόνια που έπαιζαν μπάλα σε άδειο γήπεδο...

ΤΙΜΗ ΒΑΣΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: €54.300

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΣΚΟΥΤΗΣ